Kasia Dujanowicz

Etyka w pracy superwizora jest kluczowa. Niestety, o ile dla coachów mamy jasno określony kodeks etyczny, dla superwizorów go brak. Można natomiast uznać, że kodeks dla coachów będzie w pewnych częściach odpowiedni również dla superwizora, oczywiście nie we wszystkich punktach – niektóre będą bowiem nieadekwatne do formy pracy, ale też samego klienta.

Dla mnie najważniejsze w pracy superwizora są następujące kwestie etyczne:

1. Rozróżnienie superwizji od innych metod pracy
2. Poufność, w relacji między Superwizorem a Coachem oraz Sponsorem, dotycząca klienta-coacha
3. Rzetelna informacja rozwojowa dla Coacha
4. Dbanie o rozwój własny i pogłębianie kompetencji zarówno coachingowych, jak i superwizyjnych
5. Spójność w postawie superwizyjnej i coachingowej

Z kolei Wiesława Serkowska dzieląc się własnymi doświadczeniami również mówi o sprawach etycznych. Wspomina o trzech kwestiach etycznych, ważnych w pracy superwizora:

1. Autentyczność i wiara w to co się robi, czyli posiadanie odwagi by być w pełni sobą, by ufać sobie, własnemu doświadczeniu, intuicji oraz wiedzy jaką superwizor posiada. Wskazane elementy pozwalają na to, by superwizor był: spójny, pewny siebie i wiarygodny dla coachów.
2. Stawianie granicy między superwizją a terapią i coachingiem.
3. W kwestiach dylematów etycznych należy odwoływać się do wartości moralnych, branżowych kodeksów etycznych, zapisów prawnych.

Serkowska wspomina też o zasadach, którymi kieruje się w swojej pracy jako superwizor, które i mi są bardzo bliskie w pracy superwizora. Wymienia tutaj:

1. Stosowanie holistycznego podejścia, które integruje metody i inspiracje pochodzące z różnych źródeł, dodatkowo praca odbywa się z różnymi osobami w różny sposób, w zależności od ich doświadczenia, potrzeb, osobowości czy gotowości.
2. Stawianie procesu nad strukturą, czyli elastyczność w działaniu – kierowanie się intuicją, wyczuciem sytuacji.
3. Założenie, iż relacja jest kluczem do sukcesu superwizji – tutaj przejawia się kwestia szacunku do drugiego człowieka, otwartości, transparentności oraz poczucie że superwizor też się uczy od coacha.
4. Świadomość oddziaływania sytuacji i systemu, bowiem szerszy kontekst pozwala skutecznie pracować nad zmianą.

Zachowanie etyki w pracy coacha-superwizora jest absolutnie sprawą kluczową. Ona gwarantuje wysoki profesjonalizm oraz standardy pracy, dbałość o siebie i o Klienta, pozwala na autentyczność,  a co najważniejsze sprawia, że praca jest użyteczna, że pozwala Klientom rozwijać się, nie krzywdzi ich, a daje ogromne wsparcie, mobilizuje do rozwoju…